Okres wylęgania się koronawirusa w ludzkim organizmie to nawet 14 dni. Oznacza to, że w początkowym stadium można nawet nie wiedzieć, że jest się chorym. Zważywszy na postępującą globalizację świata nie trzeba współpracować osobiście z międzynarodowym środowiskiem, aby być narażonym na zakażenie. Wystarczy wspomnieć, że w niektórych regionach Polski właśnie skończyły się ferie zimowe, wystarczy, że ktoś zna kogoś prywatnie kto wrócił z zagranicznej delegacji….
Zrozumiałym jest, że pracodawcy podejmują różne kroki, aby zminimalizować ryzyko masowych zachorowań na koronawirusa w swoich zakładach pracy.
Czy w przypadku zagrożenia wystąpienia u danego pracownika wirusa COVID-19 istnieje możliwość „przymusowego” skierowania go na badania kontrolne?
Nie ma takiej możliwości w świetle obowiązujących przepisów, bez zgody pracownika. Jest to ewidentny przykład jak prawo nie nadąża za faktycznymi potrzebami.Powyższe wynika z treści art. 229 Kodeksu pracy, zgodne z którym badania profilaktyczne to: badania wstępne, okresowe i kontrolne.
Badania wstępne wykonuje się w ramach przyjęcia do nowej pracy. Badania kontrolne są wykonywane w przypadku, gdy niezdolność pracownika do pracy trwała dłużej niż 30 dni, a badania okresowe ustala lekarz zgodnie ze wskazówkami metodycznymi w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych
Żaden przepis Kodeksu pracy nie stwarza możliwości postępowania przez pracodawcę w inny sposób.
Odstępstwa od terminów badań kontrolnych
O odstępstwie od terminów wykonywania badań okresowych stanowi § 6 przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 39 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, z zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w kodeksie pracy (Dz. U z 2016 r. poz. 2067), zgodnie z którym przeprowadzenie badań lekarskich poza terminami wynikającymi z częstotliwości wykonywania badań okresowych i orzekanie o możliwości wykonywania dotychczasowej pracy może zachodzić w przypadku:
- konieczności przeniesienia pracownika do innej pracy ze względu na stwierdzenie szkodliwego wpływu wykonywanej pracy na zdrowie pracownika (art. 55 § 1 Kodeksu pracy);
- stwierdzenie u pracownika objawów wskazujących na powstanie choroby zawodowej (art. 230 § 1 Kodeksu pracy);
- stwierdzenia niezdolności do wykonywania dotychczasowej pracy u pracownika, który uległ wypadkowi przy pracy lub u którego stwierdzono chorobę zawodową, lecz nie zaliczono do żadnej z grup inwalidów art. 231 Kodeksu pracy).
{ 2 komentarze… przeczytaj je poniżej albo dodaj swój }
Szanowna Pani Mecenas
Czy możliwe jest zawieszenie przez podmiot leczniczy udzielania świadczeń z dziedziny medycyny pracy, w tym wykonywania badań wstępnych, okresowych i kontrolnych, realizowanych na podstawie umów zawartych z pracodawcami, w sytuacji zawieszenia z powodu koronawirusa udzielania pozostałych świadczeń w rodzaju ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych i diagnostycznych realizowanych w ramach kontraktów zawartych z NFZ, z których poza tymi kontraktami, korzystała również służba medycyny pracy, wobec powołania się przez ten podmiot na wystąpienie siły wyższej? Czy wobec występowania trudności po stronie podstawowych jednostek medycyny pracy w zapewnieniu płynności udzielania świadczeń w tej dziedzinie byłaby wskazana inicjatywa ustawodawcza łagodząca wymogi w zakresie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników?
Dzień dobry,
dziękuję za komentarz. Pana zapytaniu poświęciłam dzisiejszy artykuł. Proszę zerknąć. Pozdrawiam, Małgorzata Regulska-Cieślak